आमच्या आळीतून जाताना....

हे महाग्यानी लोक

हिंडताहेत मशाली पेटवून

गल्लीबोळातुन, आळीआळींतून

जेथे उंदीर उपाशी मरतात-

त्या आमच्या खोपटांतील

काळोख़ , म्हणे यांना कळतो

पाणचट गवशीसारखे हेही एक थेर

ज्यांना आपल्या गांडीखालचाच अंधार कळत नाही

त्यांनी पेटलेल्या माण्सांना

छप्पन-टिकली बहुचकपणा

अजुनही दाखवावा

अरे धूर्तांनो,

ज्यांना तुमची नसन नस कळलीय

त्यांच्याशी तरी इमान राखा

आणि ज्यांना उजेड दिसत नसेल

त्यांना तुमच्या मशाली खुशाल दाखवा;

आमची ना नाही

मात्र एक:

आमच्या आळीतून जाताना

त्या विझवूनच पुढे जा

आज आम्हाला या खोपटा-खोपटांतून

पूर्ण सूर्य दिसतोय...
-- नामदेव ढसाळ --